همیشه فیلم میبینم، سینما میرم، اگر تئاتر خوب هم پیشنهاد بشود یا خبر داشته باشم از دستش نمیدهم. دوست داشتم در وبلاگ ما هم مطالبی در مورد اینطور موارد بنویسم. فکر میکنم این دومین یا سومین پست در زمینه غیرتخصصی باشد. این پست در مورد دو فیلم استرداد ساخت ایران و بهشت ساخت امریکا است.
سه شنبه پیش که میخواستیم بریم سینما(حالا چرا سه شنبه؟ خب معلومه بخاطر بلیط نیم بهایش ;)؛ البته بیشتر بدلیل شلوغیش هست، چون اگر قرار باشه هفت هشت نفری بشینی فیلم ببینی، کافیه چند هفته صبر کنی، دی وی دی فیلم همزمان با اکران میاد و تو خونه تماشا میکنی، مثل همین پل چوبی؟!) داشتم فیلمهای اکران جدید را میدیدم، کارهای ضعیفی روی پرده اومده، البته این مورد در فصل پاییز و زمستان طبیعی شده؟! کوتاهش کنم، بالاخره از بین شاهکارهای موجود! استرداد را با توجه به بازیگران، هزینه ساخت و جایزه هایش در فجر گذشته(بهترین بازیگر مرد، تدوین و جلوه های میدانی) انتخاب شد.
فیلم در مورد غرامت جنگ جهانی دوم است که شوروی قرار است به ایران بدهد، چندین تن طلا که گروهی از ایران جهت تحویل و حمل آنها به ایران فرستاده میشوند. داستان فیلم خیلی خوب روایت شده بود، حداقل من در چندماه گذشته فیلم ایرانی در این سطح ندیده بودم. اینکه در فیلم از شعار و مضمون های اینچنینی اجتناب شده بود(با توجه به سازندگان آن، یعنی فارابی) جای بسی خوشحالی بود. ابتدای فیلم گفته میشود که داستان واقعی است، با توجه به اهمیت این داستان، تا بحال در هیچ کتاب تاریخی این مورد را ندیده بودم؟
تقریبا نصف فیلم در روسیه بازی شده است؛ لوکیشن و فیلم برداری عالی بود(آقای کلاری)، بازی فرخ نژاد و بازیگر زن روس خیلی خوب از آب در آمده اند. شیرین یزدانبخش که دارد پای ثابت فیلمهای سینمایی می شود هم در فیلم حضور دارد، یزدانبخش در فیلم لطفاً مزاحم نشوید(همینطور در جدایی،مادر سیمین) مطرح شد و جالب است بدانید تنها چند سال از عمر بازیگری اش میگذرد.
در کل از ۱۰۰، به فیلم نمره ۷۵ میدهم(نمره بالایی است) و توصیه میکنم، این فیلم را ببینید. در زیر چند تصویر از فیلم را مشاهده میکنید.
اما فیلم بهشت که محصول ۲۰۱۳ آمریکا است و جزء فیلمهای نسبتاً پرخرج(۱۱۵میلیون دلار) امسال است. این فیلم را بتازگی دیده ام، از من بعید است یک فیلم خارجی را بلافاصله پس از انتشار ببینم، ولی نام فیلم کمی مشکوک بنظر میرسید؟! این فیلم با بازی Matt Damon و Jodie Foster و کارگردانی Neill Blomkamp (کارگردان district 9)در سال ۲۰۱۳ اکران شده است.
فیلم در سال ۲۱۵۴ ،که دنیا مملو از جمعیت شده و یکسری انسانهای پولدار و مرفه رفتن بالای جو زمین برای خودش یک چیزی(نوعی ایستگاه فضایی) درست کردن به اسم بهشت و در اونجا زندگی میکنند و انسانهای فقیر هم در روی زمین با بدبختی و بیچارگی زندگی میکنند و دائم در حال جمع کردن پول برای سفر به بهشت هستند. در بهشت، یکسری دستگاه هست که قادرهستند بیماری های انسانها را درمان کنند، حتی عضو قطع شده را دوباره بسازند؟! خیلی از کسانی که قصد رفتن به بهشت را دارند، میخواهند از این دستگاه برای خودشان، یا نزدیکانشان استفاده کنند. قهرمان داستان هم هدفش این است، ولی در انتها کاری دیگر انجام میدهد؟!
چندین نقد را در مورد این فیلم دیده بودم، یکی از مشکلات منطقی گفته بود، دیگری از ارتباط فیلم با مشکلات آمریکا؟! یکی از داستان تکراری و خیلی نقدهای دیگر که من وقت خواندن آنها را نداشتم.
به نظر من هم داستان فیلم خیلی ضعیف و شخصیت پردازی نیز از آن ضعیفتر بود. تا دقیقه ۳۰ هیچ چیزی نمیتونه بیننده را جذب کنه و بعد از آن اتفاقاتی می افتد، که این امید را در بیننده زنده خواهد کرد که فیلم دارد به جاهای خوبی میرسد و تازه شروع اکشن و … فیلم علمی تخیلی است! ولی هرچه جلو میرود باز هم تحولی در فیلم نمی بیند تا انتهای فیلم که با یک پایان کلیشه ای روبرو میشود. فکر میکنم نویسنده(همان کارگردان) میخواسته داستان را طوری روایت بکند که شخصیتهایش قابل باور باشند، ولی این نوع روایتگری مناسب فیلمهای درام است نه علمی تخیلی؟! بهرحال برداشتهای آخرزمانی و بهشت و جهنمی هم میتوان از فیلم داشت که از حوصله این مطلب و من خارج است. در آخر به این فیلم نمره ۳۰ از ۱۰۰ میدهم و توصیه ای برای دیدن آن ندارم!
مادری در حال تلاش برای رساندن فرزند معلولش به دستگاه احیا
صحنه ای از بهشت که سفینه مت دیمون در حال سقوط است
این همان بهشت(Elysium) است
صحنه ای از بهشت
نمایی از دید مردم روی زمین و سفینه های بهشت
صحنه ای از زمین در سال ۲۱۵۴
امیدوارم بازهم برسم از این مطالب غیر تخصصی بگذارم.
نظرات کاربران
نظر خود را بفرستید:
آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.